Beeldbepalend 187

Dwingeloo

Woensdag 4 januari 2023

Dit is alweer het vierde Drentse dorp waarover ik een aflevering van Beeldbepalend maak. Na Meppel, Coevorden en Beilen is Dwingeloo aan de beurt. Hoewel er talloze kunstenaars in dit Drentse brinkdorp wonen zijn er slechts enkele kunstwerken in de openbare ruimte te vinden. Veel van die mensen houden zich bezig met schilderen, maar gelukkig is er ook Wessel Bezemer waardoor dit toch nog een volle aflevering wordt.

Dwingeloo bezoek ik tijdens een fietstocht in 2022 met twee kleinkinderen. En bij binnenkomst van dit dorp. waar altijd wel toeristen te vinden zijn, komen wij bij de Nikolaaskerk. De kleinste van de twee kleinkinderen vliegt meteen op de Juffer van Bantinghe af. Dit bronzen kunstwerk is in 1997 gemaakt door Charles Henri van wie ik eerder in Meppel al De Stadswandeling heb laten zien.

De Juffer van Bantinghe is een gastverblijf maar tevens een sage. Iedere dag reed zij op haar paard langs de in aanbouw zijnde Nikolaaskerk en glimlachte naar de bouwheer, die geraakt werd door haar blik en zijn werk vergat. De torenspits kreeg daardoor geen normaal gestalte. De drost en haar vader grepen in en stuurden haar weg. De juffer reed nog eenmaal langs de kerk en vertelde de bouwheer hoe zij de nieuwe torenspits voor zich zag en vertrok.

De bouwheer kon eindelijk zijn werk afmaken en maakte de spits naar de wens van de juffer. Die keerde bij de wijding van de kerk terug en zag dat aan haar wens was voldaan. Het uiterlijk van de kerk is afwijkend van wat gangbaar is in het Drentse land. Maar daar hadden de juffer en de bouwheer samen lak aan.

Zoals bijna ieder dorp heeft ook Dwingeloo haar eigen Oorlogsmonument. Dat staat aan de Brink. Het betreft een zwerfkei waarvoor een natuurstenen gedenkplaat is verschenen met een tekst ‘Gevallen door het schrikbewind 1940-1945’ gevolgd door de namen van de zeven omgekomen verzetslieden en de omgebrachte Joodse bewoners van dit dorp.

Het monument is geplaatst aan de rand van de Brink voor het voormalige gemeentehuis van Dwingeloo.

En dat brengt mij terug aan de andere kant van de brink bij Restaurant Wesseling. Aan de kant van het terras staan op gelijksoortige sokkels een aantal dierenfiguren. Ik begin met Vos. Alle beeldjes zijn gemaakt door Wessel Bezemer, die aan de Brink was gevestigd en in 2021 is overleden. ‘De natuur fascineert mij. Het inspireert me tot het creëren van dierfiguren. Vooral boerderijdieren, vogels en wild sieren mijn collectie. Een gevolg van het werken in een atelier midden in de natuur’, valt er op zijn site te lezen.

In het koetshuis naast de oude Pastorie, waar hij woonde, is in 2022 een expositie geopend van deze beeldhouwer, die in 1969 is geboren in Tiel. Bezemer studeerde eerst aan de Hogeschool voor de Kunsten in Amsterdam en volgde daarna de Universiteit van Massachusetts waar hij zich specialiseerde in bronsgieten en modelboetseren. Vosje is het tweede beeldje dat ik zie.

De beelden die hier staan zijn te koop, zo is er te lezen. Ik bekijk ondertussen Varkentjes en voel mij ook bekeken worden. ‘Wessel wil met zijn beelden een gevoel opwekken van ontzag voor de natuur en van verwondering over de gelaagdheid van de mens.’

Het is soms een keuze maken. Hoe zet ik het beeld neer en hoe heeft de kunstenaar dat bedoelt. Is het de Eigenwijze uil of toch de Wijze uil en wat is verschil tussen wijs en eigenwijs vraag ik mij af.

Over Geitje kan toch zeker geen verwarring ontstaan. Ondanks dat het niet in opdracht is gemaakt, want in dat geval betrekt hij die bij het ontstaan. ‘Door de opdrachtgever bij het proces te betrekken kom je vaak tot vernieuwende ideeën.’

Behalve met was werkte Bezemer bij het boetseren ook met natuurlijke materialen die hij verzamelde in zijn omgeving. Jarenlang goot hij bovendien zijn beelden zelf. ‘Ik wordt als het ware één met mijn beeld’, vertelde hij daarover. Het is niet bewust zo gegaan maar ik ben wel bij het einde van deze rij beland en die heet toevallig Spaarvarken.

U bent nog niet helemaal van mij af wat betreft deze beeldhouwer. Voor het koetshuis staat nog een groep van Twee honden.

En de afsluiter van het geheel tref ik aan voor het Pastoriehuis, aan De Steegde. Daar zie ik Lammechien staan. Dit beeldje moet niet worden verward met het beeldje van deze figuur dat in Ruinen is te vinden, maar is een eigen beeld gemaakt door Wessel Bezemer.

 

eigenwijs

 

niet snel om te vergeten

dus ik zet

er mijn tanden in

met speels gemak zodat

jij nooit meer

mij vergeet en weet

die tijd

van spelen is geweest

 

Opa IJsbeer

 

Verantwoording

1.       1. Inleiding – dwingeloonatuurlijk.nl

2.       2. kerkpad – wikipedia – dejuffervanbantinghe.nl

3.       3. Brink – 4en5mei.nl

4.       4. Bezemer – wesselbezemer.nl

5.       5. De Steegde- wesselbezemer.nl