Beeldbepalend

Almere Stad Oost Woensdag 27 mei 2020 Almere is verdeeld in diverse kernen en die hebben allemaal weer wijken. In Stad hebben die bijna allemaal het achtervoegsel wijk, behalve de Kunstwijk ook wel aangeduid als Schilderswijk, want de gemeenteraad was bang dat de eerste naam te snel iets zou worden verkleind en die andere aanduiding heeft door Den Haag een te negatief imago. De wijk die aan de schilderkunst is gewijd is Tussen de Vaarten genoemd, mogelijk geworden omdat deze buurt tussen de Hoge en Lage Vaart is gesitueerd. Aan de zuidzijde van Stad Oost liggen behalve deze wijk nog een aantal wijken, zoals Danswijk, Parkwijk en Filmwijk. Voor deze aflevering van Beeldbepalend ben ik in Tussen de Vaarten, Filmwijk en Parkwijk geweest. De start is in Tussen de Vaarten en ik fiets allereerst naar de rotonde van de Albrecht Dürerweg en de Hagevoortdreef, een plek waar je als fietser niet mag komen, althans de dreef is verboden terrein voor voetgangers en fietsers. Op deze r

Den Haag Centrum Woensdag 20 mei 2020 Den Haag is het grootste dorp van Nederland, in het begin van de zeventiende eeuw werd de naam officieel ’s-Gravenhage. Het kreeg al in 1370 het recht van een rechtbank en ook daarna werden er talloze privileges toegekend die bij een stad hoorden, maar echte stadsrechten werden nimmer verleend. Wel zetelt hier de Nederlandse regering, waardoor menig buitenlander denkt dat het ook onze hoofdstad is. Een bezoek aan het poëzie-evenement Dichter bij de Engel, al een paar jaar verdwenen en het café waarin het werd gehouden stopt ook, gebruik ik voor een wandeling door Den Haag langs talloze beelden, ornamenten en andere kunstwerken waarvan ik eerder al een deel heb beschreven in afleveringen van de P. Struycken Galerij. Vanaf het Centraal Station wandel ik het plein over naar Koekamp hoek Koningskade, waar ik gefêteerd wordt op Gerry de Kraai , een onheilsbrenger. Deze brenger van slecht nieuws is in 1989 onthuld door de toenmalige kunsts

Amsterdam Artis 2 Woensdag 13 mei 2020 Over Artis heb ik al eerder iets geschreven, heb onder andere kort de grondleggers van deze dierentuin behandeld en de monumenten laten zien waarmee zij zijn geëerd. De ruimte om er iets groots van te maken is in deze dierentuin niet voorhanden, waardoor het lange tijd een aaneenschakeling van hokken was. Door verschuivingen en creatief met ruimte en omgeving om te gaan is dit park erin geslaagd enkele veranderingen aan te brengen. En de organisatie is nog niet klaar. Natuurlijk blijft het dier centraal staan en zal niet ieder overleden dier meer worden vervangen. Voorlopig blijf ik hier nog wel terugkeren en in mijn geval niet alleen voor het beestenspul. Bij binnenkomst word ik meteen gefêteerd op het beeld De Oppasser van Arie Teeuwisse. Op een plaquette staat vermeld dat de Artis-medewerkers dit beeld op 1 mei 1988 hebben aangeboden aan de dierentuin vanwege het 150-jarig bestaan van Artis. Deze beeldhouwer en illustrator-striptekenaar i

Baarn Woensdag 6 mei 2020 Moet je Baarn nu een dorp noemen of mag het ook een stad zijn. Feit is dat rond 1350 de bisschop van Utrecht de bewoners stadsrechten heeft gegeven, maar het recht van poorterij is er nooit gekomen zodat er nimmer stadsmuren of een wal rond dit dorp hebben gestaan en gelegen. Wel zijn er in de omgeving kleine kastelen te vinden, die een verdedigingsfunctie kenden. De eerste bewoning van deze gemeente aan de Eem gaat terug tot minimaal 4500 voor Christus, maar mogelijk – het is voor ons nauwelijks te bevatten – waren er al rond 8000 voor Christus bewoners. In de vorige eeuw groeide de koninklijke allure en de kenmerken daarvan zijn nog steeds terug te vinden. Voor mijn rondgang kom ik vanaf Eemnes het dorp binnen bij de rotonde van de Drakenburgerweg en de Amsterdamsestraatweg. Op die rotonde staat het kunstwerk de Concentrische Schillen , uit 1998, naar een ontwerp van Maurits Cornelis (M.C.) Escher die bijna dertig jaar in Baarn woonde en werkt