Deel 108

Dordrecht 3

Woensdag 23 juni 2021

Met deze aflevering sluit ik de tentoonstelling in park Merwestein in Dordrecht af. En niet alleen werken die tot deze tentoonstelling behoren laat ik zien. Maar eerst even over iets anders. In 1774 werd in Dordrecht Teekengenootschap Pictura opgericht, een voortzetting van het Gilde van Sint Lucas. Het is het oudste nog bestaande tekengenootschap van ons land en is tegenwoordig een kunstinstelling die ook meepraat over het lokale kunstbeleid. Niet alleen tekenaars en schilders zijn er lid (geweest), maar ook beeldhouwers en schrijvers.

Van Jan Asjes van Dijk, geboren in 1933 in Kampen, heb ik in deze serie al werk laten zien. En dat hij zich door de natuur laat inspireren is ook in dit werk van deze Dordtse kunstenaar te zien. Groep is zijn bronzen werk in deze tentoonstelling en de zaadbollen die boven de bosjes uitsteken zijn duidelijk herkenbaar.

Een granieten zwerfkei Perpendicular section is in april 2020 gemaakt door Lucien den Arend, speciaal voor 800 jaar Dordrecht. Deze in 1943 in Dordrecht geboren kunstenaar heeft gestudeerd aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg aan de California State University in Long Beach. Hij woont en werkt tegenwoordig in Finland met uiteenlopende materialen als steen, staal en hout. Ruim een jaar geleden heb ik van hem in een aflevering van Oud-Zuid in Amsterdam al een object van deze kunstenaar laten zien.

De Levensboom van Hans Petri behoort niet tot de tentoonstelling Beeld in park, maar is het Oorlogs- en Bevrijdingsmonument va Dordrecht. Het is in 1952 gemaakt. Petri is in Weerselo in 1919 geboren en in 1996 in Dordrecht overleden. Samen met enkele studiegenoten aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam vond hij in 1949 atelierruimte bij Pictura in Dordrecht.

Dit monument is geplaatst op de plek waar vroeger de villa Merwestein heeft gestaan. De zuil is door Petri in 1952 vervaardigd uit het witte Franse hardsteen Vaurion. De basis van de zuil wordt gevormd door een viertal figuren die de ellende en de hunkering naar bevrijding uitbeelden.

De stam is daarna zorgvuldig opgebouwd met een oude vrouw, een jong gezin met hond als verwijzing naar de hoop vrede en toekomst. Maar ook een harlekijn en feniks zijn door Petri toegevoegd, als vreugde en hoop, verjonging na de ondergang.

De Levensboom wordt afgesloten met een drietal engelen, die de triomf van de vrede en teruggewonnen vrijheid aangeven.

Gestapeld labyrint is in 2021 gemaakt van staal door Henk van Bennekum, van wie ik in de vorige aflevering ook al werk heb laten zien. Toen heeft hij met cortenstaal een boom omwikkeld, ditmaal heeft hij stukken staal verbonden, gebogen, gehoekt zodat er een object is verschenen met een open karakter.

Yvo van der Vat is geboren in 1974 in Voorburg en volgde een opleiding aan het Grafisch Lyceum in Rotterdam en aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij hanteert het principe dat kunst niet elitair hoeft te zijn en brengt kunst het liefst naar de wijken. En soms neemt hij een wijk ook mee naar een tentoonstelling. In het park staat zijn Toren des levens, uit 2020. Met een kliko, een auto en een vogel knipoogt hij naar de mensen.

Het hardstenen Vegetatie is een creatie van Jan Timmer. Dit werk is net als het in de eerste aflevering van Dordrecht getoonde Lichtvanger in 1985 gemaakt. Ik probeer in de geest van Timmer naar dit beeld te kijken en lees: ‘een beeld dat we gisteren als onrealistisch bestempelden, kunnen we tegenwoordig als zeer realistisch ervaren. De vraag die hierbij gesteld moet worden is: wat verstaan we onder realiteit? Hierover denkt ieder mens verschillend, ieder heeft zijn eigen perspectief.’

Eenvoud siert de mens en eenvoud kenmerkt het werk van Marry Teeuwen-de Jong. Deze beeldhouwster en emailleur is in 1945 in Alblasserdam geboren, waar zij ook woont. Van haar echtgenoot heb ik in de vorige aflevering al werk laten zien. Zij is opgeleid aan de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam. Dit werk zonder titel is in 2015 gemaakt van staal en brons. Wie eraan voorbij loopt ziet slechts de cirkel en misschien ook nog de schaduw, maar wie iets langer blijft staan ziet ook dat het niet een geheel vormt.

Vlak voor het verlaten van park Merwestein staat Kromhout onder controle van Erik Sep. Deze in 1976 in Bergen op Zoom geboren kunstenaar woont en werkt in Dordrecht, maar ook in Rotterdam waar zijn Neurotopia is te vinden. Sep is tussen 2019 en 2021 stadskunstenaar van Dordrecht. Met een bewakingscamera in een paal is dit een mooie afsluiting van deze tentoonstelling.

Deze aflevering sluit ik echter af met een stenen bank met elektrische klok, die schuin tegenover de ingang/uitgang van het park langs de Vrieseweg staat. Deze Gedenkbank met klok is een schenk van het personeel van het GEB aan het gemeentebestuur ter gelegenheid van het 25jarig bestaan van het gemeentelijk energiebedrijf. Op de zuil zijn de jaartallen 1910-1935 aangebracht.

 

 

het is dordt

 

het park het gras de bomen

een beeld van toen en nu

alles komt in een ding samen

het is dordt

of dat er echt toe doet

 

wij luisteren wij kijken ervaren

de plek waar wordt gespeeld

maar bovenal beseffen

de realiteit

is dat wat er echt toe doet

 

Opa IJsbeer

 

Verantwoording

1.       Inleiding – wikipedia

2.       Zaadbollen – rkd.nl – beeldinparkdordrecht.nl

3.       Kei – beeldinparkdordrecht.nl

4.       Monument – wikipedia – parkmerwestein.nl

5.       Labyrint – beeldinparkdordrecht.nl

6.       Toren – yvavandervat.nl

7.       Vegetatie – jantimmer.nl

8.       Cirkel – rkd.nl – parkmerwestein.nl

9.       Camera – beeldinparkdordrecht.nl

10.     Vrieseweg – beeldbank.regionaalarchiefdordrecht.nl

11.     Foto’s, zaadbollen, kei, labyrint en toren van Gianny Baas