Deel 31
Almere Buiten 2
Almere Buiten grenst aan veel natuur. Aan de noordzijde ligt bijvoorbeeld het natuurgebied de Oostvaardersplassen, dat deels op Almeers grondgebied ligt. Aan de westzijde ligt het Markermeer. Het water wordt in bedwang gehouden door de Oostvaardersdijk. Op die dijk zijn vaak vogelliefhebbers actief. Want zowel op het meer als op de plassen wemelt het van watervogels en andere vogels. Voor die vogelaars zijn diverse uitkijkpunten ingericht.
Vanaf station Oostvaarders ben ik via de Evenaar naar de Sieradenbuurt gefietst, aan de rand van Almere Buiten. In het water bij de Collierstraat staat Laura op een sokkel in het water. Dit beeld in brons is gemaakt door Anita Franken, afkomstig uit Zundert en in Groningen opgeleid aan de Academie Minerva. Zij vestigde zich later in Haren en werkte veelal in opdracht.
Via het kassengebied fiets ik naar de Oostvaardersdijk en op de kruising met de Grote Vaartweg staat een werk dat officieel geen titel heeft maar in de volksmond al snel De Komma’s werd genoemd. Dit werk uit 1986 is een geschenk van de toenmalige NMB-bank, dat tegenwoordig onderdeel uit maakt van de ING. Het behoort bij een serie die aanvankelijk uit vijf objecten zou gaan bestaan en bij de invalswegen van Almere moesten komen.
Het is een werk van de in 1991 overleden reclameman en kunstenaar Hans Koetsier. Hij werd geboren als Johannes van Pieterson. Zijn moeder was ongehuwd en hij groeide op in het gezin Koetsier. In 1942 heeft hij zijn naam officieel laten veranderen. Dit kunstwerk aan de dijk is gemaakt van beton, met marmerschijven en heeft een hoogte van 5,50 meter. De maker haalde zijn ideeën vooral uit het taalgebied.
Over de Grote Vaartweg fiets ik naar het industrieterrein De Vaart waar de PI Almere staat, of beter gezegd Almere Binnen. De grijze buitenmuur is opgefleurd met dit mozaïek waarvan het laatste stukje door de al eerder genoemde burgemeester Jorritsma is aangebracht. Deze gevangenis behoorde bij de gevangenissen die door het kabinet Rutte III zijn gesloten.
Op de Vlotbrugweg heb ik nog een paar jaar gewerkt, maar niet bij de rioolwaterzuiveringsinstallatie waar diverse uitvoeringen van H2O, van Jeroen Stok, te vinden zijn. De bollen van de Lelystedeling zijn goed vanaf de weg te zien, ondanks dat zij achter een hek liggen. Er is gebruik gemaakt van RVS en staal. H2O staat voor water, 1 atoom zuurstof 2 atomen waterstof, waarbij de moleculen een vaste positie hebben ten opzichte van elkaar.
Vanaf het industrieterrein leiden enkele paden naar de Bouwmeesterbuurt. Op het beruchte Van Eesterenplein, veel hangjongeren en vandalisme, staat al sinds 1987 dit werk zonder titel, gemaakt door Peter van der Locht. Dit is een in Duitsland geboren kunstenaar die hoogleraar bouwkunst is aan een academie in Shanghai. Hij maakt tegenwoordig sculpturen die refereren aan gebouwen. Dit stuk carraramarmer past bij zijn vroegere werk toen hij meer pilaarvormen, noem het totempalen, gebruikte. Niet voor niets heeft dit beeld geen titel, want wat is het? Een honkbalknuppel om de jeugd te lijf te gaan, of een pen in een potje, een vijzel, of toch de verrekijker waar je een muntje inwerpt om te zien wat het is.
Ik ga op zoek naar Leda en de Zwaan, aan de Wipmolenweg, een kunstwerk van David Vandekop, dat al een paar keer is vernield. Het staat er niet en zal misschien ook wel nooit meer terugkeren. Ik verleg mijn route naar het Piet Moeskoppad waar Escape 3, van Maarten Manson, bij de Oslobrug staat. Dit stuk staat er sinds 1985 en behoort bij de grotere werken van deze kunstenaar/schrijver. Van hem staan op diverse plekken in Almere abstracte kunstwerken. Dit van ijzer en RVS-kabel gemaakte object met strakke lijnen heeft een hoogte van 6,50 meter.
Abstract werk past wel bij een moderne stad als Almere. Sigmum Omnilacus, van Adriaan Rees, mag niet ontbreken in deze reeks. De titel betekent: Teken van Almere. Dit beeld van aluminium en keramiek, bij de Eekhoornstraat en het Spoorbaanpad, is enige tijd van zijn plaats geweest omdat de verf afbladderde.
Dit beeld staat voor de poldergeest: we hebben het water overwonnen. Bij het opspuiten van de polders zijn fossielen, onder andere van zoogdieren met gewei, naar boven gekomen.
Rees, die gestudeerd heeft aan de Gerrit Rietveld Academie en zelf les gaf op instituten in onder andere Nederland, Duitsland, Verenigde Staten, Japan en China, heeft gebruik gemaakt van die polderkennis; de roodbruine klodder klei, de mast die naar boven steekt en het gewei aan de bovenzijde. Het beeld is een geschenk van woningbouwvereniging Goede Stede en De Gruyter Architecten en ingenieurs.
De Haasweg volgend op weg naar huis rijd ik langs buurtcentrum Forum waar een titelloos stuk van Ad Swinkels is te vinden, gemaakt van klei. Dit beeld is het eerste keramische werk van Swinkels die in 1940 in Deurne is geboren. Het is een jaartje ouder dan het voorgaande beeld en deze ‘smurf’ zoals sommigen hem noemen, kan ook staan voor luchtbellen of zeepbellen. Velen zagen Almere immers als een grote zeepbel, of zijn het waterdruppels, waaruit de zee ooit bestond. De twee totaal verschillende vergelijkingen zijn ook weer logisch want natuur, landschap en de mensen liggen in elkaars verlengde. ‘Landschap is een spiegel van de ziel, en zoals in het landschap krachten aan het werk zijn die het vormen, zo zijn ze een afspiegeling van wat speelt in de mens.’
Zee is opgedroogd
Geen ontsnappen
de strakke lijnen
in het polderland
de punt omhoog
getrokken samen
ballend het gevoel
zee is opgedroogd
stadsverhoudingen
verdwijnen naar
de totale eindigheid
Verantwoording
1. Inleiding – vogelwachtflevoland.nl
2. Collierstraat – volkskrant.nl
3. Oostvaardersdijk – flevolanderfgoed.nl – wikipedia
4. Grote Vaartweg – Gooi en Eemlander – Volkskrant
5. Vlotbrugweg – flevolanderfgoed.nl
6. Van Eesterenplein – wikipedia
7. Piet Moeskoppad – Beelden in Almere
8. Eekhoornstraat – flevolanderfgoed.nl
9. Haasweg – flevolanderfgoed.nl
Reacties
Een reactie posten