Beeldbepalend 316

Amsterdam ArtZuid 2025

Woensdag 25 juni 2025

Amsterdam Sculptuur Biënnale 2025 ARTZUID is de officiële naam van de openbare open lucht tentoonstelling in het Amsterdamse stadsdeel Zuid. Het tweejaarlijkse evenement wordt alweer voor de negende keer gehouden. De eerste vijf edities zijn volledig langs mij heen gegaan vanwege tijdgebrek en andere interesses. En kunst… ach misschien is de wijze waarop ik daarmee om spring ook wel een kunstje.

Net als bij de voorgaande edities start ik mijn wandeling langs de kunst bij treinstation Amsterdam Zuid. De eerste werken tref ik aan bij het Prinses Amaliaplein. Het gaat om een drietal Bloemen ikonen gemaakt door het kunstenaarsduo Adelheid en Huub Kortekaas.

Van dit kunstenaarsduo, van wie de man in 2024 is overleden, heb ik al eerder werk laten zien. Deze drie stukken, gemaakt uit cortenstaal, zijn in bruikleen afgestaan door Adelheid Kortekaas en zijn gemaakt in Winssen waar zij met haar overleden echtgenoot hun paradijsje Tempelhof heeft geschapen.

Veel van het werk van Kortekaas is terug te voeren op de natuur in combinatie met het spirituele leven van mensen, een balans tussen oosters en westers denken. ‘De Mens een Bloem in de Metafysische Tuin van de Wereld’, is een uitspraak die past bij hun visie op die toekomst.

Zijwaarts staat aan de andere kant van het plein. Ook dit werk is van cortenstaal en de kenners weten meteen dat dit kunstwerk, dat gemaakt is in 2021, gemaakt is door Klaas Gubbels. Werk van deze kunstenaar komt al jaren terug tijdens de Amsterdamse biënnale en ook nu weer zijn tafel, stoel, koffiepot kenmerkende onderdelen in zijn object. En misschien, heel misschien, zwaait Gubbels even naar u als u naar zijn werk kijkt. Maar wie zwaait er dan terug? Vermoedelijk de persoon die hetzelfde stuk al in 2021 heeft zien staan.

Nadat ik de Prinses Irenestraat ben overgestoken kom ik terecht in de Minervalaan. In het groen van deze laan staat een hele serie beelden. Ik begin allereerst met Palletstapel. Dit is gemaakt door de in 1995 geboren Wouter van der Giessen, die zich in Breda heeft gevestigd.

Zijn werk is over het algemeen kleurrijk, want kleuren in het dagelijkse leven trekken zijn aandacht. ‘Daar word ik warm van. Deze objecten gelden als bouwstenen voor mijn sculpturele interventies in de publieke ruimte’, schrijft de kunstenaar op zijn website.

‘De objecten zijn herkenbaar maar ik zet ze zichtbaar anders in dan we gewend zijn. Zo werk ik in mijn sculpturen toe naar een moment waarin verschillende interpretaties mogelijk zijn. Door mijn sculpturen te plaatsen waar ze voor iedereen zichtbaar zijn, geef ik ze vrij aan een publiek. Hiermee wil ik je uitnodigen te kijken naar wat je daadwerkelijk ziet, in plaats van wat je denkt te zien’, aldus Van der Giessen.

De veelzijdige kunstenares Fiona Römpp heeft zich in Baarn gevestigd. Aanvankelijk zag het er niet naar uit dat zij kunstenares zou worden, zij behaalde immers aan het Institut für Fremdsprachen und Auslandskunde  van de Universität Erlangen-Nürnberg een diploma vertaalster Spaans en ging vervolgens het onderwijs in.

Zij wilde echter iets anders met haar leven en meldde zich bij een kunstopleiding in Zürich en later bij de Hogeschool voor Kunsten Utrecht. Al snel kreeg zij de kans samen te werken met andere kunstenaars en dat leidde tot nieuwe inzichten.

In 2023 nam zij deel aan het project Build! van Stichting Buitenstaander dat startende kunstenaars op weg helpt. Tijdens een project voor bedrijventerrein Lage Weide in Utrecht creëerde Römpp in 2024 Remme Ekkel, een betonnen watervanger waarin de natuur langzaam terugkeert en symbool staat voor de vergroening en klimaatadaptatie van het gebied.

Ook het volgende kunstwerk is te zien geweest op Lage Weide als onderdeel van Build! Warmth is gemaakt door Laura Schurink een Rotterdamse compositiekunstenaar die in 2015 is afgestudeerd als modeontwerpster. Al snel realiseert Schurink zich dat zij niet in de mode-industrie wil werken en via tweedehandswinkels vindt zij allerlei artikelen waarmee zij installaties, collages en sculpturen maakt.

Haar objecten zijn vaak seizoensgebonden, zoals gebruikelijk bij collecties van modeontwerpers. Schurink heeft in dit geval gebruik gemaakt van verwarmingsradiatoren die zij een licht kleurtje heeft meegegeven.

Ook Britte Koolen volgde een modeopleiding voor zij naar de Hogeschool voor de kunsten in Utrecht ging om verder te studeren als grafisch ontwerpster en op de afdeling Fine Art. Ook zij heeft aan Build! meegewerkt. Hier aan de Minervalaan staat haar in 2024 gemaakte De eerste treden.

Bij het creëren van haar minimalistische installaties en sculpturen laat zij zich leiden door een uitspraak van John Maeda: ‘When there is less, we appreciate everything much more.’ Koolen voert dat door via hergebruik, ordening en reductie. ‘Het is noodzakelijk om te pauzeren, een moment te nemen en uiteindelijk op zoek te gaan naar de essentie’, schrijft zij op haar website. ‘Precisie is de sleutel. Onvolkomenheden die tijdens het werk aan het licht komen, kunnen worden verwijderd, maar ook worden overdreven om formele elementen te worden in hun eigen recht.’

Dit hoofdstuk sluit ik af met de in 1995 in Utrecht geboren Bart Lunenburg, die in Amsterdam woont en werkt. Wie werk van deze kunstenaar bekijkt komt al snel tot de conclusie dat architectuur een grote aantrekkingskracht op hem heeft en daarmee is hij hier in Amsterdam Zuid volledig op zijn plaats.

Dwarsoverdwars is door Lunenburg in 2024 gemaakt. ‘In mijn projecten probeer ik het geheugen van gebouwen op te graven door archiefmateriaal te onderzoeken in combinatie met mijn waarnemingen en deze te vertalen naar maquettes.’ Hij deed onder andere veel onderzoek naar de bouw van boerderijen in ons land en ontdekte dat er veel openheid bestaat in de gebouwen. Spleten, gaten, het weglaten van een bouwsteen. Wat resteert is een houtskelet.

 

beladen

 

 ook al stapel je ze overdwars

en plaatst hun in het groene gras

dan nog zie ik jou pas terug

als jij verdwijnt om vliegensvlug

de banden aan te trekken

 

wat resteert is voor een stel gekken

reden genoeg om even stil te staan

en niemand is met hun lot begaan

dat witte is toch geen gezicht

maar wordt daarom hier uitgelicht

 

Opa IJsbeer

 

Verantwoording

1.       1. Inleiding – eigen informatie

2.       2. Kortekaas – stichting Art Zuid

3.       3. Gubbels – stichting Art Zuid

4.       4. Giessen – woutervandergiessen.nl

5.       5. Römpp – stichting Art Zuid

6.       6. Schürink – lauraschurink.com

7.       7. Koolen – brittekoolen.nl

8.      8. Lunenburg – bartlunenburg.com – stichting Art Zuid