Beeldbepalend 310
Antwerpen Centrum 6
Woensdag 14 mei 2025
Behalve een havenstad mag je Antwerpen ook best een
kunststad noemen. Onder andere door de Grote Meesters, maar het is ook te zien
in het grote aantal grote beelden. Verder zijn er talloze musea en kunstgalerijen.
Sinds 1970 is De Zwarte Panter gevestigd op de plek waar in 1303 het
Sint-Julianusgasthuis is gevestigd. Na een verbouwing in 1505 kwam de huidige
kapel tot stand, waarin de galerij is te vinden. Niet alleen voor schilders,
maar ook voor beeldend kunstenaars, musici en schrijvers een plek om te zijn.
En uiteraard zijn bezoekers meer dan welkom in de Hoogstraat.
Voor ik in deze galerij terechtkom beland ik eerst in de Nosestraat aan de achterzijde van de Sint Pauluskerk op de Veemarkt. Het reliëf boven de deur is gemaakt door Jan Claude De Cock (1667-1735), die onder actief was als illustrator van boeken. Dit werk heeft hij een jaar voor zijn dood gemaakt. Het betreft het uitreiken van een rozenkrans door Onze-Lieve-Vrouw geflankeerd door Catherina van Sienna (hervormster van de Predikherenorde, aan Sint Dominicus).
Vanaf de Veemarkt beland ik in de Zwartzusterstraat, die in de zestiende eeuw haar naam heeft gekregen en daarvoor de Jacopijnstraat werd genoemd. De straat is vernoemd naar de rooms-katholieke begijnenorde van de Zwarte Zusters van de Heilige Augustinus. Zij hadden hier in 1345 al een klooster. Dit is in de Tortelduyve zie ik op een gevelsteen staan. Of deze steen iets met de ‘gheestelijcke tortelduyve’ van Gabriël van Antwerpen te maken heeft is mij niet duidelijk.
Over het volgende object hoef ik niet te twijfelen. Die zie ik bijna meteen na binnenkomst in De Zwarte Panter in de Hoogstraat. De galerist en Fleur heten mij nog net geen welkom. Het figuratieve bronzen beeld is gemaakt door Frans Heirbaut in 2013. Deze kunstenaar geboren in 1948 heeft met zijn beelden al talloze prijzen in de wacht gesleept. Hier in De Zwarte Panter heeft hij een paar keer een expositie gehad. Heirbaut heeft met dit werk Adriaan Raemdonck, de man die De Zwarte Panter stichtte, geportretteerd met zijn hondje Fleur.
Kracht straalt dit werk van Etienne Desmet zeker uit. Na zijn studie aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent is hij een regelmatige bezoeker aan de marmerateliers in Carrara in Italië. Bij De Zwarte Panter exposeert hij voor het eerst in 1973.
Met zijn werk heeft Desmet, geboren in 1943 in Gent, talloze prijzen gewonnen. Power komt uit een serie van krachtige vuisten, waarvan er enkele hier in de galerij te zien zijn in het najaar van 2022.
Het beeld Right said Fred is in 2017 gemaakt door Nadia Naveau met Nick Andrews. Naveau is geboren in 1975 in Brugge en studeerde in Antwerpen waar zij ook woont en werkt. De Belgische experimenteert veelvuldig met vormen, materialen en kleurgebruik, waarbij zij meestal begint met boetseren van klei. Aan de hand daarvan maakt zij een levensgroot beeld, dat tijdens het proces regelmatig wordt aangepast.
Het volgende object is gemaakt door de Belgische beeldhouwer en schilder Albert Szukalski, die in 1945 in het Duitse Fürth im Wald is geboren en in 2000 in Antwerpen is overleden. Hij studeerde in Antwerpen waar hij ook lage tijd werkte. Szukalski heeft Poolse voorouders en is vooral bekend om zijn drappages en spookachtige gestalten, zoals ook dit Spook. In de jaren zeventig exposeerde hij vijf keer in De Zwarte Panter.
Fred Bervoets is een Belgische schilder en graficus die in 1942 in Burcht is geboren. Zijn werk is in de loop der jaren regelmatig veranderd. Zo heeft Bervoets zich onder andere laten beïnvloeden door de Cobrabeweging. In latere jaren komen woede en verdriet (na het overlijden van Jan Cox) bovendrijven en weer later verschijnen er verminkte zelfportretten, figureert hij bovendien op zijn eigen doeken.
Werk van hem is in De Zwarte Panter permanent te bezichtigen. Hij heeft hier zelfs een eigen zaal gekregen. In 2013 wordt hij uitgebeeld door Frans Heirbaut inclusief zijn sigaar tussen de vingers.
Ik sluit deze aflevering af met een muurtegel voor de Vlaamse dichter Karel van den Oever, die hier aan de Hoogstraat is geboren in 1879. Hij woonde bijna zijn gehele leven in Antwerpen, met uitzondering van een periode tijdens de Eerste Wereldoorlog toen hij was uitgeweken naar Den Haag en Baarn. Behalve dichter was Van den Oever ook schrijver van onder andere toneelstukken. Als dichter schreef hij onder andere enkele bundels, maar ook kwam er veel van zijn werk terecht in literaire tijdschriften.
Het is zijn
verhaal dat
ik hier vertel
omdat
hij dat niet
meer
zelf kan doen.
Het gaat over
hem
en Dinska
Bronska
die een brief
schreef
met tranen en
dikke vingers
terwijl de geur
van
knoflook haar
omringt.
De Vlaamsche
Arbeid
heeft hij
gediend
met zijn eigen
pen.
Het houten huis
is zijn
tijdelijk thuis
als de kanonnen
bulderen bij
zijn stad.
Onafhankelijkheid
dringt door in
zijn werk
alsof de zonde
door
zijn god is
ingegeven,
wat er
overblijft
is verteld aan
de Oever van de
Schelde.
Opa IJsbeer
Verantwoording
1. 1 Inleiding –
dezwartepanter.com
2. 2. Veemarkt –
inventaris.onroerenderfgoed.be -dbnl.org
3. 3. Zwartzusterstraat –
wikipedia
4. 4. Galerist –
dezwartepanter.com – wikipedia
5. 5. Vuisten – etiennedesmet.be
6. 6. Fred – wikipedia
7. 7. Szukalski – wikipedia
– dezwartepanter.com
8. 8. Fred met sigaar –
wikipedia – dezwartepanter.com
9. 9. van den Oever – wikipedia
– vandenoever.be
.jpg)









Reacties
Een reactie posten